تفاوت خودی و غیرخودی در مبارزه با فساد
سیاسی: به گزارش سیاسی، انتشار کلیپی از یکی از مجریان صداوسیما که در برنامه ای زنده، مفسدان اقتصادی را لعن و نفرین می کند، این گزاره را در افکارعمومی مطرح کرده که آیا صداوسیما بعنوان رسانه ای فراگیر به جز لعن و نفرین های شعاری، فعالیت موثرتری برای مقابله با فساد نمی تواند انجام دهد؟
رسول سلیمی: در حالی که مجری برنامه «طبیب»، بامداد روز چهارشنبه هفتم تیرماه مصادف با شهادت شهید بهشتی در برنامه زنده شبکه سه، مفسدان اقتصادی را لعن و نفرین می کند که چهارشنبه شب، رئیس سازمان زندان ها با حضور در برنامه «صف اول» شبکه خبر اعلام می کند «طبری نه عفو خورده، نه مرخصی رفته و نه هم اکنون در زندان است.»
متهمی پرسروصدا که درست پس از رفتن آملی لاریجانی و آمدن ابراهیم رئیسی در قوه قضاییه، پرونده فساد او بر سر زبان ها افتاد و جلسات دادگاه او از تلویزیون پخش گردید. غلامعلی محمدی، رئیس سازمان زندان ها در رابطه با پرونده اکبر طبری، مدیرکل اسبق امور مالی قوه قضاییه اظهار داشت: «آقای طبری از مرخصی طویل المدت بهره مند نشده است. اگر وی در زندان نیست به علت تصمیم مرجع قضایی است نه به لحاظ اعطای مرخصی. او با تصمیم مرجع قضایی به صورت موقت بیرون از زندان است.
اگرچه روز بعد، مرکز رسانه قوه قضاییه در اطلاعیه ای اعلام نمود « اکبر طبری دارای عناوین اتهامی مختلف بوده که در برخی از عناوین بخصوص ارتکاب بزه اعمال نفوذ به ۴۵ ماه حبس محکوم شده که این مدت حبس نامبرده با گذراندن دوران محکومیت به صورت کامل خاتمه یافته است.»
رئیسی و مبارزه با فساد: دو سال پیش از انتخابات۱۴۰۰
«علی اکبر طبری پور» در ۲۰ سال گذشته، صاحب مناصب مختلفی در حوزه های مالی و رفاهی قوه قضاییه بود. اکبر طبری در نهایت، بابت تشکیل شبکه ارتشا به ۳۱ سال حبس تعزیری و ضبط اموال محکوم که این رای در اواخر سال۹۹ تایید شد. این در شرایطی است که همین روزها خبرگزاری صداوسیما گزارش داده پس از ارجاع پرونده از دیوان عالی کشور به شعبه هم عرض این پرونده باردیگر رسیدگی و دادگاه، میزان قرار وثیقه قبلی طبری را که ۱۰۰ میلیارد تومان بود، افزایش و به ۳۰۰ میلیارد تومان تغییر داد تا وی با سپردن وثیقه تا رسیدگی نهایی و صدور رای قطعی از زندان آزاد شود.
مبارزه با فساد: از شعار تا عمل
عملکرد هیجان زده برخی مجریان صداو سیما نشان داده است در بازنمایی مبارزه دستگاه قضایی با فساد در دوره های مختلف ریاست افراد بر این قوه، اطلاع رسانی بر اساس سلیقه مدیران و مجریان صداوسیما بوده است. چه آنکه در دوره ابراهیم رئیسی، دادگاه های طبری با پوشش حداکثری از صداوسیما پخش می شد اما پس از روی کارآمدن ابراهیم رئیسی در قوه مجریه که او قول مبارزه با فساد در آنرا داده بود، علیرغم افشای فساد در وزارت جهادکشاورزی یا دستگیری برخی مدیران دولتی، صدا وسیما با احتیاط و محافظه کاری شدیدی، فساد مدیران زیر مجموعه ابراهیم رئیسی در دولت را بازتاب می دهد.
از این رو به نظر می رسد در صورتیکه رویکرد شعارگرایانه فعلی صداوسیما در مبارزه با فساد با عملگرایی و استقلال بیشتری نسبت به جریان های سیاسی صورت پذیرد، باور پذیری و اعتماد مردم نسبت به رسانه ای که مدیران آن وجه ملی و فراگیری آنرا برجسته می کنند، بیشتر خواهد شد. شعارهایی که مردم انتظار دارند، انحصار آن در لعن و نفرین عامیانه مجریان نبوده و با افشای فساد و لو در جریان سیاسی خودی ها، اراده نظام برای مبارزه با فساد را نشان دهند.
فسادهایی که به نظر می رسد فقط وقتی صدای صداوسیما را بلند می کند که غیرخودی ها مرتکب شوند و در شرایط وقوع فساد در جریان خودی سیاسی، سکوت تنها واکنشی است که فضای رسانه ای رسمی کشور را دربر می گیرد.
تفاوت مبارزه با فساد خودی ها و غیرخودی ها
از سویی عملکرد برخی افراد در جریان سیاسی وابسته به اصولگراها نشان می دهد، فساد برای این افراد بعنوان اهرم فشار یا سوداگری تبلیغاتی به حساب می آید. باآنکه خدای مفسدان و مبارزان فساد در هر دوره تصدی دولت ها و مجالس یکی است اما مواجه برخی مدعیان مبارزه با فساد با فساد نزدیکان افراد نزدیک به خود متفاوت می باشد.
چه اینکه، بودند افرادی که تا پیش از ورود به مجلس شورای اسلامی، باوجود افشای فساد در مجموعه آنها و تلاش نهادهای نظارتی برای تحقیق و تفحص از مجموعه تحت مدیرتشان، تمام تلاش و لابی خویش را برای متوقف کردن روند تحقیق و تفحص انجام دادند. همین افراد، پس از ورود به مجلس، از تحقیق و تفحص به مثابه ابزاری برای فشار به جریان سیاسی رقیب بهره برداری کردند.
حتی زمانیکه فساد اطرافیان آنها، توسط جریان های عدالتخواه خودی و یا سوت زنان فضای مجازی، مخابره می شود برخلاف شعارهای پشتیبانی از سوت زنی برای افشای فساد در کشور و باوجود تبلیغات، حول راه اندازی سامانه های فسادیاب، این افشاگران فساد هستند که دستگیر می شوند و شکایت مدعی مبارزه با فساد ضد افشاگران فساد، گاها آنها را روانه زندان می کند.
این نشان داده است که برخورد با فساد در کشور ما کاملا سلیقه ای و بسته به این دارد که فساد را چه کسی مرتکب شده باشد. بطور قطع مردم عادی اگر کمترین خطایی بکنند با مجازات های آنی و قاطعانه و گاها نا متوازن با جرم مواجه می شوند طوریکه به قول برخی فعالان فضای مجازی آدم را به یاد داستان بینوایان و ژان والژان می اندازد.
یاشار سلطانی افشاگر املاک نجومی
از مردم عادی که بگذریم فساد نخبگان دقیقاً به دو دسته خودی و غیر خودی تقسیم می شود اگر فاسد از جریان همسو باشد، اغلب تکذیب می شود، عاملان افشاگری به دشمن مرتبط می شوند و حتی گاها تحت شکایت و پیگیرد قرار می گیرند. اما اگر فساد از سوی ناهمسو مانند اصلاح طلب یا اعتدالی باشد. به افشاگر جایزه می دهند، او را تکریم می کنند و حتی پیش از برگزاری دادگاه و صدور حکم، می کوشند او را بامداد تا شب در تلویزیون رسوا و بدنام کنند و مدعی می شوند این نمونه ای دقیق و درست از فساد ستیزی است.
در واقع و بدون پرده پوشی، فساد رقیب سیاسی برای این افراد و افشای مفاد پرونده های محرمانه آنان، گاهی حتی از شگردها و روشهای فنی غیرشرعی استفاده می نمایند. برای نمونه در جریان انتشار اخبار دروغ از تحقیق و تفحص فولاد سپاهان، موجی از اخبار دروغ ضد دولت قبلی توسط برخی نمایندگان مجلس تحت عنوان فساد ۹۰هزار میلیاردی به راه افتاد. در حالیکه پس از فروکش کردن فضای تبلیغی رسانه های اصولگرا، مشخص شد ضربه کاری و اصلی به امید مردم وارد شد که به سهم خود در ناآرامی های بعدی کشور نقش داشت.
وحید اشتری افشاگر سیسمونی گیت
پیامد سکوت در مقابل فساد خودی ها چیست؟
از این رو، توجه آگاهان سیاسی به نقش ساختارهای فساد در هدایت افراد به سمت فساد، می تواند شناخت مردم نسبت به مدعیان دروغین مبارزه با فساد را آشکار کند. مدعیانی که باآنکه نطق های آتشینی پشت تریبون ها ضد فساد دارند اما در هر دوره مسئولیت آنها، یا املاک بیت المال را به ثمن بخس واگذار می کنند و یا معاونین آنها، خودرو های نجومی را در موقعیت های تصمیم گیری سیاسی حساس همچون استیضاح ها و در حالی که مردم در نوبت و صف دریافت خودرو هستند، به برخی افراد فاقد صلاحیت واگذار می کنند.
اما حالا، مبارزه با فساد در دوره برخی مسؤلان که با شعار مبارزه با فساد وارد دولت شدند، به فراخور نوع وابستگی افراد به جریان های سیاسی صورت می گیرد. چه آنکه برای زمین زدن برخی افراد، اطلاعاتی از آنها در رسانه ها افشا می شود که یا تحت بررسی محاکم قضایی است و یا اساسا به مقامات قضایی عرضه نشده و به مثابه اهرم فشار ضد آنها در رسانه ها منتشر می شود که در هر دو صورت، جرم تلقی می شود.
اما در شرایط فعلی حاکمیت یکدست دولت و مجلس، سکوت برخی مسؤلان دولت در مقابل ترک فعل ها و فساد ها، به علت همسویی افراد در ظن فساد، آنها را در موضع تناقض با رفتار پیشین و دوگانگی رفتار و شعارها در مواجه با فساد قرار می دهد. موضوعی که اعتماد عمومی به دولت و مجلس را تضعیف و چشم انداز بی اعتمادی به نظام سیاسی را پیش روی آگاهان قرار می دهد.
بیشتر بخوانید:
قتل بر سر قیمت مرغ و احوالات آقای قالیباف آقای رئیسی! شما قیمت تن ماهی را کنترل کن باقی اقلام را خود مردم کنترل می کنند
۲۱۶۲۱۳
منبع: 30r30.ir
این مطلب را می پسندید؟
(1)
(0)
تازه ترین مطالب مرتبط
نظرات بینندگان در مورد این مطلب