یك كارشناس ارشد مسائل بین الملل تشریح كرد
اثرات فرسایشی شدن جنگ روسیه و اوکراین بر مناسبات داخلی و بین المللی ایران
سیاسی: یک کارشناس ارشد مسائل بین الملل با اشاره به اینکه جنگ روسیه و اوکراین به جنگی فرسایشی تغییر ماهیت داده است، اظهار داشت: پوتین نمی تواند به آسانی شکست در اوکراین را بپذیرد، چونکه حالا تمام هستی سیاسی و حتی فیزیکی اش در گرو گرفتن نتیجه ای در این جبهه است.
کوروش احمدی در گفت و گو با ایسنا در پاسخ به این پرسش که طولانی و فرسایشی شدن جنگ روسیه و اوکراین چه تاثیرات و مخاطرات بین المللی و منطقه ای بهمراه داشته است ؟ اظهار نمود: همه شواهد حاکی از آنست که جنگ اوکراین به جنگی فرسایشی تغییر ماهیت داده است. تصور اولیه، حتی تصور آمریکا و اروپا، این بود که اوکراین ظرف چند روز فروخواهد پاشید. برمبنای این پیش فرض حتی آمریکا در ابتدای حمله به «زلنسکی» رئیس جمهور اوکراین پیشنهاد کرده بود که او را از اوکراین خارج کند. بعد از آن که روسیه نتوانست در مدت کوتاهی کی یف و شهرهای بزرگ اوکراین را تصرف و دولت اوکراین را سرنگون کند و اقدام نظامی در ۴ محور سبب پراکندگی نیروهای روسی و تلفات و خسارات زیاد آنها شد، برای مسکو چاره ای جز تغییر استراتژی باقی نماند.
وی افزود: اعلام رسمی انصراف از تصرف کی یف در ۲۹ مارس و تمرکز بر تصرف قلمرو بیشتر در شرق و جنوب اوکراین، تا کنون با اهمیت ترین نقطه عطف در این جنگ دو ماه و نیمه بوده است. این تغییر استراتژی را می توان نقطه شروع جنگ فرسایشی در اوکراین به شمار آورد؛ چونکه باتوجه به تثبیت دولت و حفظ انسجام ارتش، روشن شد که باتوجه به روحیه گرفتن مقاومت ضد روسی در اوکراین و امکان ادامه حمایت غرب، مشخص نیست که روسیه بتواند به آسانی در جبهه های شرق و جنوب نیز به پیروزی های سریع و آسانی برسد. از طرفی پوتین نیز نمی تواند به آسانی شکست در اوکراین را بپذیرد، چونکه حالا تمام هستی سیاسی و حتی فیزیکی اش در گرو گرفتن نتیجه ای در این جبهه است.
کوروش احمدی با اشاره به اینکه پیشنهاد آمریکا برای یک کمک ۳۳ میلیارد دلاری به اوکراین برای یک دوره شش ماهه و عزم اتحادیه اروپا به خاتمه دادن به وابستگی انرژی به روسیه حاکی از برنامه غرب برای تحمیل خسارات هر چه بیشتر به روسیه است، اشاره کرد: در مجموع صرف نظر از این که جنگ اوکراین در کوتاه مدت چه سیری را طی کند، تردیدی نیست که این بحران برای سالها روابط روسیه با غرب و نظم بین المللی را تحت تاثیر خود خواهد داشت. در سطوح منطقه ای نیز این بحران بی گمان تاثیر خودرا برای مناطق مختلف، خصوصاً منطقه خاورمیانه داشته و خواهد داشت.
این کارشناس ارشد مسائل بین الملل اشاره کرد: دو حوزه که باید اثر این بحران را با دقت دنبال نماییم، بحران سوریه و پرونده هسته ای ایران است. در این دو مورد تا پیش از جنگ اوکراین غرب و روسیه همکاری هایی با هم داشتند. باید دید که آیا از این پس نیز این همکاریها ادامه خواهد یافت یا معادلات مربوطه، دستخوش تحولات مدلول داری خواهد شد. از طرفی، بااینکه تورم ناشی از افزایش بهای مواد غذایی و اقلام انرژی می تواند برای احزاب حاکم در کشورهای غربی عواقبی داشته باشد، اما کشورهای درحال توسعه که وارد کننده مواد غذایی و سوخت هستند، بیشترین خسارت را متحمل می شوند. این دیپلمات پیشین کشورمان با اشاره به اینکه به لحاظ انسانی، ادامه جنگ در دراز مدت می تواند مرگ و آوارگی انسانها و تخریب شهرها و ساختارها و تاسیسات غیر نظامی بیشتری را سبب شود، اظهار داشت: در سطح مناطق بااینکه تا کنون اعضای ناتو انسجام و وحدت غیرمنتظره ای را به معرض نمایش گذاشته اند اما مشخص نیست با طولانی شدن جنگ، آیا این وحدت رویه دوام خواهد آورد یا نه؟
احمدی در پاسخ به این پرسش که تاثیر این جنگ و فرسایشی شدن آن چه تاثیرات بر مناسبات داخلی و بین المللی ایران داشته است؟، اظهار نمود: به لحاظ اقتصادی، افزایش بهای انرژی به سبب جنگ اوکراین نه فقط ایران بلکه کلیه صادرکنندگان نفت و گاز را در موقعیت بهتری قرار داده است. البته بهای نفت خام پیش از بحران اوکراین نیز رو به افزایش بود و نفت «برنت» در روز حمله یعنی ۲۴ فوریه حدود ۹۳ دلار قیمت داشت که هم اکنون به حدود ۱۱۰ دلار رسیده است. کشورهای نفت خیز خاورمیانه اهتمام کرده اند که به صورتی موضع بی طرفی اتخاد کنند تا بتوانند حداکثر بهره را از جنگ اوکراین ببرند.
وی با اشاره به اینکه این کشورها علاوه بر بهره مند شدن از بهای بالای نفت، تلاش می کنند تا سرمایه های روس های ثروتمند را که در کوشش برای فرار از عواقب تحریم کشورشان نیز هستند، جذب کنند، اضافه کرد: بی گمان، منافع ناشی از افزایش بهای نفت عاید ایران هم شده است. البته یک نگرانی که وجود دارد این است که نفت ارزان روسیه که این روزها برای دور زدن تحریم ها عرضه می شود، عرصه را تا حدودی بر نفت ایران تنگ کند. در مورد ایران، سوال مهم دیگر این است که بحران اوکراین تا چه حد بر همکاری دیرینه روسیه با غرب در مورد برنامه هسته ای ایران ممکنست تاثیر گذاشته باشد. آیا روسیه همچنان خواهد کوشید تا مانع بحرانی شدن روابط ایران با غرب شود؟ آیا روسیه که از بازگشت نفت ایران به بازار در وضعیت فعلی سودی نخواهد برد، همچنان مشوق نهایی شدن احیای برجام خواهد بود؟ سوال مهم دیگر در مورد اثر بحران اوکراین بر روابط روسیه و اسرائیل و همکاری آنها در زمین و فضای سوریه است. آیا هماهنگی هایی که تا کنون دراین زمینه به نفع اسرائیل و به ضرر ایران انجام می شده، ادامه خواهد یافت یا خیر؟
این دیپلمات پیشین ایرانی در پاسخ به این پرسش که به نظری وی، برنده فرسایشی شدن این جنگ چه کسی و یا چه کسانی هستند ؟ اظهار داشت: این وضعیتی است که هر دو طرف به لحاظ انسانی از آن متضرر خواهند شد. با این وجود اگر فاکتور تحریم ها مقابل روسیه و کمک های غرب به اوکراین را نیز وارد معادله نماییم، ممکنست ادامه و طولانی شدن جنگ، روسیه را در دو جبهه نظامی و سیاسی تحت فشار قرار دهد و هزینه های سنگینی بر مسکو تحمیل کند. در حالی که شرایط روسیه با شرایط اقتصادی غرب قابل قیاس نیست و تا حالا نیز چین علاقه ای به طرف گیری موثر در این بحران نشان نداده است، طولانی شدن بحران، روسیه را شدیدا تحت فشار قرار خواهد داد. غرب تا کنون عمدتاً سلاح های دفاعی در اختیار اوکراین قرار داده است. این نوع سلاح ها برای جلوگیری از پیشروی روسیه در شرق و جنوب اوکراین کافی است. اما دولت اوکراین در برنامه ریزی برای عقب راندن روسها نیاز به ادوات جنگی تهاجمی دارد و چنین خواسته ای را نیز مطرح کرده است.
احمدی در همین ارتباط اشاره کرد: حالا غرب باید تصمیم بگیرد که آیا سلاح های تهاجمی برای پیروزی در جنگ به اوکراین بدهد یا خیر. این که غرب چگونه با درخواست اوکراین برای دریافت سلاح های تهاجمی برخورد کند، می تواند به درک سیاست نهایی غرب کمک نماید.
وی اشاره کرد: حداقل این که غرب احیانا در نظر دارد که با بهره گیری از این فرصت باد آورده، روسیه را بعنوان یک رقیب جدی تضعیف کند و از این رهگذر چین را نیز از متحدی راهبردی محروم نماید و در جهت شکل دادن به نظم بین المللی مطلوب خود حرکت نماید.
منبع: سیاسی
این مطلب را می پسندید؟
(1)
(0)
تازه ترین مطالب مرتبط
نظرات بینندگان در مورد این مطلب