احمدی نژاد دلار داشت ولی رئیسی ندارد
به گزارش سیاسی، روزنامه کیهان بخشی از اظهارات سعید لیلاز در گفتگو با شرق را بازنشر کرده است.
کیهان نوشته است؛
عضو مرکزیت حزب کارگزاران گفت من برخلاف دوستان اصلاح طلب مان به آینده اقتصاد ایران هزار بار امیدوار هستم.
سعید لیلاز که با روزنامه شرق مصاحبه کرده، در پاسخ این سؤال که «خیلی از کارشناسان معتقدند وضعیت فعلی ایران از نظر مشکلات اقلیمی، اقتصادی، اجتماعی و حتی سیاست خارجی نگران کننده به نظر می آید. شما این شرایط را چطور تحلیل می کنید؟»، اظهار نمود: من گاهی وقت ها می بینم برجسته ترین نخبگان ایران در واکنش به حوادث یا اظهارنظرهایی که می شود، به چنان فرومایگی گرفتار می شوند و چنان فرومی غلتند که به یک پوپولیسم دردناک و پیش پاافتاده گرفتار می شوند. آن زمان است که واقعا برای ملت ایران ناراحت می شوم که ما داریم ادعا می نماییم اینها را می خواهیم راهبری و نمایندگی نماییم و می خواهیم جلو ببریم. این نشان داده است که چقدر روشنفکری حداقل در ایران بیشتر به سلبریتی بودن شبیه است تا روشنفکربودن و نخبگی. یعنی دنبال مرید جمع کردن و فالوور جمع کردن و لایک خوردن و لایک گرفتن و این حرف ها هستند یا می خواهند دل کسی را خنک کنند یا می خواهند کسی را بچزانند و اصلا دنبال کشف حقیقت نیستند.
(خبرنگار: یعنی می خواهید بگویید در تحلیل وضعیت هم خطا وجود دارد؟) بله، من رفتم پژوهشی کردم و متوجه شدم ما شهریور ۱۴۰۰ از رکورد تاریخی بالاترین عدد تولید ناخالص داخلی ایران در سال ۹۶ عبور کردیم. از شهریور ۱۴۰۰ تا هم اکنون هرچه رشد در اقتصاد ایران دارد اتفاق می افتد، جدید است که هم اکنون دو سال آن دارد تمام می شود. ما در این دوره ۲۱ ساله بدترین موج تلاطم در تاریخ ایران را شاید داشتیم به لحاظ اقتصادی. دو نوبت تحریم اقتصادی که دومی بدون تردید شدیدترین در تاریخ بشر است. من می توانم تاریخ تحریم ها را همین هم اکنون تدریس کنم. می دانم در عراق چه گذشته. ولی عراق به اندازه ما نتوانست مقاومت کند و کوبا هم همینطور.
وی اظهار داشت: درست است که زرق و برق عربستان بیشتر است، ولی هم اکنون میزان ساختمان سازی در منطقه ۲۲، اندازه کل دوبی است، بقیه تهران را اصلا کنار بگذارید. می دانید! رسیدیم به یک خودانکاری که از لج همدیگر است. لطفا یادتان باشد که وضعیت ایران بدتر از عربستان نیست، بدتر از امارات عربی متحده نیست، بدتر از کویت نیست و حتی بدتر از روسیه نیست. در ایران تصور اینست که شما محال است بتوانید بدون کمک حکومت و دولت یک روزنامه مستقل و یک بنگاه مطبوعاتی مستقل درست کنید؛ هم اکنون من می توانم بگویم ۱۰ تا مؤسسه کاملا مستقل از حاکمیت داریم؛ نگاه کنید به «دنیای اقتصاد»، به «شرق»، به روزنامه «مردم سالاری» و... اینها حدودا بدون حمایت حاکمیت دارند کار خودشان را انجام می دهند.
لیلاز اضافه کرد: طبیعتا، بله، من خوش بین هستم. من مخالف ایدئولوژی ایالات متحده هستم! من اصلا نظرم را پس از ترامپ عوض کردم. یعنی عوض شد. مگر می شود اتفاقی مثل ترامپ بیفتد و روی فکر تمام ماها اثر نگذارد؟ من این جمود فکری را در رفقای خودم هم می بینم. به شما بگویم؛ در اکثر دوستان سیاسی خودمان می بینم که اینها هیچ از تحولات پیرامونی خودشان پند نمی گیرند. من اتفاقا چون توافق آقای ظریف در برجام را یک توافق شرافتمندانه و درجه یک می دانم، دیگر به آن ایمان ندارم. عرض من را متوجه شدید؟ آقای ظریف به تازگی هم به درستی اشاره نمود که بالاتر از این غیر ممکن بود. به همین علت که این حرف درست است، برگشت ایران به برجام نادرست و غیر ممکن است و برنخواهد گشت.
وی در پاسخ این سؤال که آینده ایران را چطور می بینید؟، می گوید: آن چیزی که من برای آینده ایران دارم می بینم، اینست که ما سمت گیری مان به سمت توازن است. یعنی چه؟ یعنی در بودجه سال جاری ۸۶۰ هزار میلیارد تومان پیشبینی درآمد مالیاتی توسط دولت شده است. می دانید که برخلاف تصور اغلب اقتصاددانان تمام بودجه سال گذشته در مالیات ستانی تحقق پیدا کرد و در ناآرامی های پاییز، مهم ترین جایی که صدمه دید بخش خدمات و درآمدهای مالیاتی دولت بود. هر چقدر تمرکز دولت ها از نفت کاسته شود، به ناچار بر مالیات خواهد افزود و این یعنی توازن طبقاتی، یعنی دموکراسی.
در رابطه با آینده ایران باید تاکید کنم که من به لحاظ مادی به آینده ایران خیلی امیدوار هستم و امکان سرنگونی ساختار سیاسی وجود ندارد. امکان بروز ناآرامی ها هم بسیار ضعیف است به خاطر این که ما یک طبقه متوسط بسیار نیرومند در ایران داریم.
خبرنگار در ادامه می پرسد «ترکیه در توسعه از ایران جلوتر است. تقویت روحیه ملی گرایی چقدر در رشد ترکیه تاثیر داشته است؟» و لیلاز پاسخ می دهد: من اصلا این را قبول ندارم و چنین چیزی وجود ندارد و آنرا توهم می دانم... چرا برخورد آقای رئیسی هم اکنون با صنعتگران ایران و با اقتصاد داخلی و با تولیدکنندگان خصوصی این قدر بهتر از آقای احمدی نژاد است؟ تفاوتش تفاوت بینش و ایدئولوژی نیست؛ بلکه تفاوت آن اینست که او دلار داشت و رئیسی ندارد. چطور متوجه این حقیقت نمی شوید؟! من به آینده ایران بسیار بسیار خوش بین هستم. می دانید؟ فقط ۴۰ درصد ظرفیت صنعتی ایران هم اکنون دارد استفاده می شود. ازاین رو تا یک دوره ای بیشتر از ۱۰ سال، ما بدون سرمایه گذاری جدی حتی می توانیم رشد اقتصادی دورقمی داشته باشیم.
2727
این مطلب را می پسندید؟
(1)
(0)
تازه ترین مطالب مرتبط
نظرات بینندگان در مورد این مطلب