انتقاد تند از قالیباف:
مگر نگفتید اصلاحات را شروع می کنید، چرا لایحه حجاب را دور از چشم مردم تصویب کردید
سیاسی: روزنامه اصلاح طلب شرق به مواضع اخیر قالیباف درباره ی حکمرانی واکنش نشان داد و موارد نقض این ادعاها را بیان کرد.
در این مطلب آمده است؛
محمدباقر قالیباف، رییس مجلس روز یکشنبه در همایش دانشگاه و حکمرانی سخنانی درباره ی نسبت مردم و سیستم حکمرانی کشور مطرح کرده که کلیت آنها بسیار درست و زیبا هستند، اما امیدوارکننده نیستند. درست و زیبا هستند چون تجربه بشر و بخش اعظم نظریات موفق حکمرانی آنها را تأیید می کنند. اما امیدوارکننده نیستند چون سیاست مداران ما همچون آقای قالیباف تنها در کلام خود سراغ آنها می روند نه عمل.
بادامچیان: قانون اساسی نیازمند تحول است /به اصلاح طلبان اعتقادی ندارم، آنها از ژینا حمایت کردند!
ابراز تاسف قالیباف از موج جدید مهاجرت از کشور
آن چه رییس مجلس گفته این است؛ «حکمرانی بدون میدان داری مردم کارآمد نخواهد بود و دلیل تاکید ما روی مردمی سازی همین است. برای دستگاه حکمرانی کشور، مردم یعنی همه مردم و نه فقط عده ای از مردم که با ما هم عقیده یا هم موضع هستند؛ ما نمی خواهیم منافع حکمرانی فقط به مؤمنان و انقلابی ها برسد و اصلا حکمرانی ایمانی و انقلابی یعنی خدمت رسانی به همه مردم».
شاید اگر این سخنان یا شبیه به آن از زبان سیاست مداری بطورمثال سوئدی یا ژاپنی گفته می شد، تناقض و ابهام چندانی درباره ی آن دیده نمی شد. اما وقتی یک سیاست مدار ایرانی، آن هم از یک تفکر و منش سیاسی متمایل به انحصار، این حرف ها را می زند وضع فرق می کند. میدان داری مردم در حکمرانی نیازمند الزاماتی حقوقی است که بی آن هر حرفی دراین زمینه در بهترین حالت ممکن یک شعار بی پشتوانه است، اگر آنرا عوام فریبی فرض نکنیم. نخستین الزام حقوقی برای میدان داری مردم در حکمرانی، سر و شکل و استانداردهای ممکن نظام انتخاباتی کشور است. چیزی که خود نیازمند وجود ضوابط حقوقی قوی و دقیق در عرصه احزاب، صنوف و سندیکاهاست. میدان داری مردم در حکمرانی، یک نظام انتخاباتی را می طلبد که دارای بیشترین وسعت ممکن در حق انتخاب شدن و حق انتخاب کردن برای طیف ها، گرایش ها، تفکرات و گروههای مختلف باشد.
ما اکنون تا چه اندازه از چنین نظام انتخاباتی و همچنین قوانین متناسب حزبی، صنفی و مدنی برخورداریم؟ با ترتیبات فعلی قوانین انتخاباتی ایران اساسا چگونه امکان مشارکت مؤثر و عمومی مردم فراهم می شود و در غیاب چنین مشارکتی چگونه توقع میدان داری مردم در حکمرانی را داریم؟
مجلس تحت ریاست آقای قالیباف در عرصه تقنین نه فقط حتی یک گام کوچک در راستای بهبود شرایط قانونی دراین زمینه برنداشت بلکه در چند نوبت دورخیزهایی جدی برای کاهش استانداردهای مطلوب نظام انتخاباتی هم انجام داد که در مواردی به نتیجه هم رسید. رییس چنین مجلسی پیش از آنکه مدعی میدان داری مردم در حکمرانی شود باید تکلیف خودرا با این کارنامه و نسبت آن با مشارکت عمومی مشخص نماید.
در سطحی دیگر بحث های مربوط به شفافیت و حقوق عامه درباب آزادی بیان و توسعه اطلاعات عمومی از کم و کیف جزییات حکمرانی مطرح هستند. مردم اول باید باخبر از جزییات تصمیم گیری ها و دارای حق آزادی بیان نسبت به طرح عقاید خود درباب مسائل مختلف باشند تا در وهله بعد بشود آنها را میدان دار حکمرانی کرد.
جامعه ای که از یک سو نامحرم فرض شده و در معرض سطح نازلی از گردش آزاد اطلاعات است و از طرف دیگر جلوی او برای طرح مسائلش سد شده، اساسا در موقعیتی شبیه «رعیت» است نه میدان دار حکمرانی. در عمر بیش از سه ساله مجلس یازدهم نه فقط کوچک ترین تلاشی برای بهبود قوانین و افزایش استاندارد آنها در این خصوص نشد بلکه کارنامه این مجلس هم سراسر عدم شفافیت بود. کافی است یادی نماییم از بررسی دو طرح صیانت و حجاب و عفاف تحت اصل ۸۵ قانون اساسی که به دور از چشم افکار عمومی صورت گرفت.
خود رییس این مجلس که امروز حرف از لزوم میدان داری مردم در حکمرانی می زند، در طول بیش از سه سال تصدی ریاست قوه مقننه نه یک نشست خبری برگزار کرده و نه حتی یک دفعه پاسخ گوی رسانه های منتقد خود بوده. آن هم درحالی که بخش بزرگی از افکار عمومی سؤالاتی بسیار جدی درباره ی کارنامه مجلس یازدهم و همچنین سوابق شخص آقای قالیباف دارند.
چنین مسئولی حتما تا مرحله نظریه پردازی درباره ی ضرورت میدان داری مردم در حکمرانی فاصله بسیار زیادی دارد. به عبارتی نه در کارنامه و سوابق آقای قالیباف و جریان متبوع ایشان ردپایی از فراهم آوردن زمینه مشارکت مردم در حکمرانی دیده می شود و نه افق پیش روی ایشان چنین تصویری به ما می دهد. ایشان روی مفهوم «مردمی سازی» تاکید می کند اما از دل همین مجلس تحت ریاست شان قوانینی چون «مولدسازی» یا تجسس در زندگی شخصی شهروندان ذیل ماده ۷۵ قانون برنامه توسعه بیرون می آید. این دست موارد چه نسبتی با میدان داری مردم در حکمرانی دارند؟ آ
آقای قالیباف و هم فکران ایشان اگر اندکی هم به میدان داری مردم در حکمرانی اعتقاد عملی دارند، چرا جلوی تصویب این دست مواد قانونی را نگرفتند؟ چرا حداقل یک نطق مخالف از ایشان و نزدیکانشان مقابل این دست اقدامات سراغ نداریم؟ خلاصه این که میدان دادن به مردم در حکمرانی به گفتن چند جمله زیبا نیست. وگرنه همین آقای قالیباف کسی بود که در اعتراضات سال قبل وعده می داد که پس از بازگشت آرامش اصلاحات را شروع می نماییم. اما نتیجه حرفش شد تصویب قانون حجاب و عفاف در مجلس با وجود مخالفت های مدنی و حقوقی بسیار، آن هم بصورت غیرعلنی و دور از چشم مردم.
۲۷۳۰۲
این مطلب را می پسندید؟
(1)
(0)
تازه ترین مطالب مرتبط
نظرات بینندگان در مورد این مطلب