انصراف قالیباف از نمایندگی مجلس جدی است؟
به گزارش سیاسی، چهره نزدیک به قالبیاف اظهار داشت: جبهه پایداری در انتخابات با قالیباف ائتلاف کرد اما بمحض اتمام انتخابات مجلس، در زمین قالیباف بازی نکرد و به رقیب قالیباف برای کسب کرسی های مجلس تبدیل شد. این به سبب آنست که رفتارهای پراگماتیسم کوتاه مدت و غیرقابل تحلیل است.
به گزارش خبرگزاری سیاسی، هاتف صالحی، روزنامه نگار و چهره اصولگرای نزدیک به طیف قالیباف با روزنامه هم میهن گفتگویی داشته که بخشهایی از آنرا می خوانید؛
* چرا قالیباف برای ورود به مجلس در انتخابات ۱۴۰۲ با جبهه پایداری ائتلاف کرد؟ به نظر شما این ائتلاف بعد از انتخابات هم ادامه خواهد داشت و فراکسیونی در مجلس با حضور شورای ائتلاف نیروهای انقلاب و پایداری شکل می گیرد؟
برخی رفتارها پراگماتیسمی است که متناقض بنظر می رسد اما در ساحت سیاست یک امر مرسوم و طبیعی است. یکی از اصلی ترین شاخصه های جبهه پایداری، مخالفت با محمدباقر قالیباف است. قالیباف هم تا حالا سر سازگاری با جبهه پایداری نداشته است. اما در انتخابات مجلس ۱۴۰۲ این دو با هم ائتلاف کرده و فهرست واحدی را تشکیل دادند. اگر جبهه پایداری رویکرد ایدئولوژیک دارد چرا این اتفاق افتاد؟
جبهه پایداری در سالهای اول (۱۳۹۰) که از احمدی نژاد جدا شد جزوه ای به نام «استقامت در منطقه ممنوعه» را منتشر نمود. اما جبهه پایداری نتوانست به این استقامت پایدار بماند. جبهه پایداری بر این عقیده بود که هر کسی را در حلقه خود نپذیرد و بر این عقیده است که علی لاریجانی، حسن روحانی، محمود احمدی نژاد و خصوصاً قالیباف را نپذیرد.
قالیباف از دید جبهه پایداری یک تکنوکرات غیرانقلابی است. در این سال ها هم تخریب قالیباف توسط این جریان انجام شد. اما برای رسیدن به پیروزی در میدان انتخابات گاهی لازم است که با دشمن هم ائتلاف شود که به عنوان پراگماتیسم شناخته می شود و مماس با اپورتونیسم (فرصت طلبی) است. رفتار جبهه پایداری در طول این سال ها فرصت طلبانه بوده است.
پراگماتیسم (عملگرایی محض) و اپورتونیسم (فرصت طلبی) نسبتی با مبانی ایدئولوژیک جبهه پایداری و استقامت در منطقه ممنوعه ندارد و این نشان میدهد جبهه پایداری از مبانی و ارزش های اولیه خود دور شده است. چونکه قالیباف عوض نشده و اتفاقاً طی سالهای ۱۳۹۲ تا ۱۴۰۲ بیش از مبانی جبهه پایداری دور شده است.
* قالیباف چرا تن به ائتلاف با جبهه پایداری داد با وجود آنکه می دانست این طیف او را تخریب کرده است؟
این کیاست قالیباف بود. وی در تعامل با جبهه پایداری، دشمن یک دهه اخیر خودرا به یک دوست تاکتیکی تبدیل کرد.
* قالیباف مجبور است برای حفظ ریاست در دوره آینده مجلس با تندروهایی بر سر میز مذاکره بنشیند که او را در انتخابات مجلس در سال ۱۴۰۲ و بعد از آن تخریب کرده اند. شما این مذاکرات را به چه صورت ارزیابی می کنید؟
به نظر من قالیباف دو رقیب اصلی و جدی دارد؛ یکی جبهه رادیکال نوپدید در مجلس دوازدهم و دیگری دولت سیزدهم. من اصلاح طلبان را رقیب قالیباف نمی دانم. یقیناً طیف میانه رو و معتدلان راه یافته به مجلس دوازدهم قالیباف را دشمن خود نمی دانند و بر طبق پراگماتیسم مجبورند بین قالیباف با افرادی مانند ذوالنوری، رسایی، آقاتهرانی و... قالیباف را ترجیح دهند. قالیباف باید حلقه خودرا با جبهه رادیکال نوپدید در مجلس دوازدهم تنظیم کند و با دولت سیزدهم مواجهه تعادل بخشی را در پیش بگیرد.
* چرا حامیان دولت سیزدهم رقیب جدی قالیباف محسوب می شوند؟
قالیباف برسر دوراهی گیر کرده بود و اتاق فکر او به این نتیجه رسیدند که در صورت شرکت در انتخابات ریاست جمهوری ۱۴۰۴، نباید در انتخابات مجلس ۱۴۰۲ شرکت نماید و فرصت را برای سامان بخشی سرمایه اجتماعی خود هزینه کند. در غیراین صورت باید برای کسب کرسی ریاست مجلس وارد انتخابات مجلس ۱۴۰۲ شده و فاتحه ریاست جمهوری را برای ۴ سال می خواند.
تصمیم این بود که قالیباف همچنان رییس مجلس باقی بماند و اگر مقرر است کاندیدای ریاست جمهوری شود، در سال ۱۴۰۸ وارد این کارزار شود اما جریانی که دولت سیزدهم را در دست دارند، به صورتی موتلف با قالیباف بودند چونکه قالیباف در انتخابات ریاست جمهوری سال ۱۳۹۶ به احترام آقای رئیسی کنار کشید و در انتخابات ریاست جمهوری ۱۴۰۰ نیز به احترام رئیسی وارد انتخابات نشد. اما دولت قدردان این اقدام قالیباف نبوده، او را دیگری دانستند و تمام تلاش خودرا می کنند تا قالیبافِ رییس تضعیف شده ی مجلس دوازدهم باشد و احتمال ورود قالیباف به رقابت ریاست جمهوری ۱۴۰۴ را به صفر برسانند. بنا بر این است که دولت از جبهه پایداری پشتیبانی می کند.
* مگر جبهه پایداری در انتخابات مجلس با قالیباف ائتلاف نکرده است؟
جبهه پایداری در انتخابات با قالیباف ائتلاف کرد اما بمحض اتمام انتخابات مجلس، در زمین قالیباف بازی نکرد و به رقیب قالیباف برای کسب کرسی های مجلس تبدیل شد. این به سبب آنست که رفتارهای پراگماتیسم کوتاه مدت و غیرقابل تحلیل است. در حقیقت نگاه ها بلندمدت و ایدئولوژیک نیست بلکه زودگذر است برای کسب هدف های حداکثری. قالیباف باید مراقب رفتارهای جبهه نوپدید رادیکال ها باشد، چونکه رقیب اصلی قالیباف است. این جبهه در ماه های آتی منتقد قالیباف و همین طور دولت ابراهیم رئیسی می شود.
* با این تفاسیر قالیباف می تواند با جبهه نوپدید بر سر ریاست مجلس ائتلاف کند؟
کاری خیلی مشکل است. با این وجود نگاه معتدلان و عقلای مجلس به ریاست قالیباف مثبت است. سایر ارکان حاکمیت نیز ریاست مجلس قالیباف را به ریاست تندروها ترجیح می دهند چون قالیباف قابل کنترل و مدیریت است که رفتارهایی قابل پیش بینی دارد. اما جبهه پایداری غیرقابل پیش بینی است و تصمیمات یک شبه اتخاذ می کند. اگر رییس مجلس از این طیف باشد، دود آن به چشم مجلس، مردم و حاکمیت می رود. این انتخاب بین بد و بدتر است و عقل حکم می کند که «بد» را انتخاب کنند.
* برخی از افراد با جبهه پایداری و فهرست شانا وارد مجلس نشدند، بلکه با حمایت امنا و رائفی پور به بهارستان رسیدند. این افراد چه نگاهی را در ارتباط با قالیباف در پیش خواهند گرفت؟
در ادبیات سیاسی امروز کشور مراد از جبهه پایداری فقط تشکیلات سیاسی نیست، بلکه تفکر پایداری است. این همان تفکر رادیکال نوپدید در ساحت سیاست جمهوری اسلامی ایران است که قواره ای ندارد و مشمول رفتارها، نگرش ها و تصمیم های پارادوکسیکال است. بدین سبب این افراد هم جزو پایداری محسوب می شوند و از نظر تفکری مماس با جریان پایداری قرار می گیرند. همان خطری که قالیباف از جانب جبهه پایداری حس می کند از طرف این افراد هم احساس می شود.
از نظر قالیباف تمام این افراد یک جریان هستند بدین سبب باید تقابل تنظیم گر یا مواجهه تعادل بخش با این افراد داشته باشد. یعنی وارد دعوا با آنها نشود و تقابل آشکاری نداشته باشد. زمان انتخابات ۱۴۰۲ بی تقوایی هایی در حوزه رسانه انجام و اسنادی منتشر گردید و حاکی از آنست که ساحت سیاست (رفتارهای سیاست ورزی منتهی به انتخابات) در وضعیت فعلی کشور ناپاک و آلوده است و اخلاق مدارانه نیست.
* قالیباف در دوره دوازدهم چهارمین منتخب تهران است؛ آن هم در انتخاباتی که مشارکت در حداقل خود قرار داشت. قالیباف بدون داشتن پشتوانه مردمی می تواند مطالبات آنها را دنبال کند؟
اگر قالیباف تغییری در رویکرد خود در قبال مردم نشان دهد شکی نیست که مورد اقبال مردمی قرار می گیرد.
* اگر این تغییر را در رویکردش بوجود آورد چطور تندروها را از خود راضی نگه می دارد؟
سختی کار همین است. قالیباف باید طوری رفتار کند که با مشکل مواجه نشود.
* اما این فرآیند بلندمدت است و به انتخاب ریاست مجلس دوازدهم نمی رسد.
بله. این فرآیند بلندمدت است و راهی برای ورود به ریاست جمهوری ۱۴۰۸ است. موضوع این است که وجاهت شخصی (با افشاگری های جبهه پایداری در انتخابات مجلس) و آینده سیاسی قالیباف در معرض خطر است. بدین سبب قالیباف باید تکلیف خودرا مشخص نماید. قالیباف در این دو ماه (تا انتخابات ریاست مجلس دوازدهم) می تواند تنها نظر معتدلان و اصلاح طلبان راه یافته به مجلس را جلب نماید و راه سختی در این خصوص ندارد.
* به نظر شما قالیباف می تواند ریاست مجلس را به دست آورد؟
من ریاست قالیباف در مجلس دوازدهم را حدودا قطعی می دانم. اما تمام اهتمام جبهه پایداری و دولت این است که قالیباف رییس مجلس نشود اگر هم به ریاست رسید، رییس مجلس تضعیف شده ای باشد تا خطر قالیباف در انتخابات ریاست ۱۴۰۴ را کاهش دهند تا به عنوان رقیب مقتدری مطرح نشود. قالیباف خطری بالقوه برای ابراهیم رئیسی شمرده می شود چونکه شرایط ریاست جمهوری را دارد و همیشه دوست داشته که سکان ریاست جمهوری را به دست بیاورد.
* اگر قالیباف در دوره دوازدهم رییس مجلس نشود، به عنوان یک نماینده چه نگاهی را در پیش می گیرد؟
اگر فرض نماییم قالیباف رییس مجلس دوازدهم نشود و بطور ناپلئونی این کارزار را ببازد؛ قالیباف نماینده مردم تهران در مجلس می شود و باید ۴ سال درگیر راهروهای مجلس شود. آیا قالیباف این شرایط را می پذیرد؟ بطور قطع خیر. شکی نیست که قالیباف از مجلس انصراف می دهد و آماده انتخابات ریاست جمهوری ۱۴۰۸ می شود.
* یعنی ۵ سال در هیچ مسئولیتی به کار گمارده نمی شود؟
به هر حال وی در یکی از نهادهای حاکمیتی مانند ستاد اجرائی فرمان امام (ره)، بنیاد مستضعفان یا مراکز دیگر حاکمیتی مسئولیت قبول می کند و در این ۵ سال فرصت دارد تا سرمایه اجتماعی خودرا افزایش دهد و برای حضور در انتخابات ۱۴۰۸ آماده شود.
۲۷۲۱۸
منبع: سیاسی
این مطلب را می پسندید؟
(1)
(0)
تازه ترین مطالب مرتبط
نظرات بینندگان در مورد این مطلب