تهیه كننده‌ی فیلم یدو مطرح كرد
فیلم سازی در حوزه دفاع مقدس جای كار بسیار اما مورد بی توجهی
به گزارش سیاسی تهیه کننده‌ی بهترین فیلم سی و نهمین جشنواره فیلم فجر اظهار داشت: حوزه‌ی دفاع مقدس حوزه ای است که جای کار دارد اما در سالهای اخیر مقداری به آن بی توجهی شده است.
فیلم سینمایی یدو به کارگردانی مهدی جعفری، نویسندگی مهین عباس زاده و مهدی جعفری و تهیه کنندگی محمدرضا مصباح محصول سال ۱۳۹۹ کانون پرورش فکری کودکان و نوجوانان است که برنده سیمرغ بلورین بهترین فیلم در سی و نهمین دوره جشنواره فیلم فجر شد.
فیلمی که در ۱۳ بخش نامزد دریافت سیمرغ بلورین بود و موفق شد تا ۵ سیمرغ به همراه یک دیپلم افتخار را از آن خود سازد.
یدو یکی از همان فیلمهای دفاع مقدس و جنگ بود که دیگر بار با دست گذاشتن بر قصه ای جدید و روایتی تازه، باز هم ظرفیت های تازه ای از سینمایی جنگ هشت ساله را به تصویر کشید.
داستان فیلم دربارهٔ ماه های آغازین جنگ تحمیلی است. دورانی که ساکنان شهرهای مختلف خوزستان به ناچار خانه و کاشانه و همهٔ دلبستگی خویش را رها کردند و به شهرهای دیگر پناه بردند تا جان خویش را نجات دهند؛ اما در این میان مادر یدو (با بازی ستاره پسیانی) قصد ندارد خانه و کاشانهٔ خویش را رها کند. در این میان پسر بزرگتر -یدو (با بازی میلاد صویلاوی) و نوجوان خانواده، از دست این تصمیم مادر عصبانی است. مدام به مادر گلایه می کند که مانند تمام اهالی محل از آن جا بروند تا از بین نرفته اند. به هر بهانه ای با مادر بحث می کند و حرف از رفتن می زند. مادر اما بیشتر از آنچه یدو تصورش را دارد عاشق خانه ای است که در آن مادر شده است.
حوزه دفاع مقدس جای کار دارد
محمدرضا مصباح تهیه کننده یدو در گفتگو با خبرنگار فرهنگی ایرنا و در توضیح چگونگی تولد قصه و تولید فیلم یدو بیان نمود: مهدی جعفری یکی از دوستان من است و سال ها مترصد یک همکاری مشترک و طرح های مختلفی را هم بنابراین ارزیابی و بررسی نموده بودیم.
زمانی که ایشان این طرح را آوردند (که فیلمنامه آن کامل شده بود) احساس کردیم که این طرح مناسبی است و می شود قصه خوبی از آن استخراج کرد؛ در نتیجه این قصه را ساختم که به یاری خدا خروجی مقبولی هم داشت.
وی اضافه کرد: طرح اولیه برداشتی از یک قصه کوتاه نوشته صمد طاهری است که انتشارات نیماژ آنرا به چاپ رسانده؛ منتهی طرح قصه یدو برداشتی از این قصه کوتاه است؛ قصه ای کوتاه که در دل مجموعه داستان های این کتاب قرار دارد و مهدی جعفری داستان فیلم را از آن استخراج کرده و به همراه همسرش مهین عباس زاده آن را به یک فیلمنامه بدل ساخته اند.
مصباح در توضیح چرایی انتخاب ژانر دفاع مقدس برای تولید یک فیلم سینمایی اظهار داشت: علاقمندی های مشترکی بین من و آقای جعفری بود که این کار را انجام دهیم، ضمن این که این حوزه، حوزه ای است که جای کار دارد اما در سال های اخیر مقداری به آن بی توجهی شده است. در نتیجه به این فکر کردیم که شاید بتوانیم در این عرصه کاری قابل قبول را انجام دهیم.
دوران کرونا شرایط بسیار سختی برای تولید کار بود
مصباح در پاسخ به این سؤال که چرا به رغم سختی هایی که در روزهای کرونا وجود داشته این فیلم را در جنوب تولید کرده است، اظهار داشت: بطور قطع تهران به علت شرایط کرونا و گرمای جنوب فضای راحت تری برای تولید فیلم بود اما آن حس و حالی که از ساخت فیلم در جنوب ایران داشت را منتقل نمی کرد.
وی اضافه کرد: سعی کردیم فضای فیلم را تا حد ممکن به جغرافیای قصه نزدیک کنیم؛ مشکلات بسیار زیادی که هم به علت کرونا و هم گرمای هوا در کار وجود داشت که پشت سرگذاشتیم.
دوران کرونا شرایط بسیار سختی برای تولید کار بود؛ موضوعی که این سختی را مضاعف می کرد این بود که در آن ایام خوزستان در شرایط قرمز به سر می برد و ما ناچار بودیم که به شدت پروتکل های بهداشتی را رعایت نماییم. به علت همین شرایط و محدودیت هایی که با آنها مواجهه بودیم کندی هایی را در کار برایمان رقم می زد که سرعت کار را به شدت کاهش می داد.
این تهیه کننده خاطرنشان کرد: به علت رسیدگی و رعایت موازین بهداشتی مجبور بودیم زمان فیلمبرداری را بسیار کوتاه نماییم و بر این اساس سختی های زیادی داشتیم. در شرایط عادی نفس کشیدن در دمای ۵۷ درجه بالا صفر و رطوبت ۹۲ درصد بسیار دشوار است بر این سختی استفاده از ماسک هم غالب بود و کار را به شدت دشوار می ساخت.
در شرایط عادی در زمان صرف و سرو غذا در لوکیش همه در یک فضای عمومی می نشینند و غذا می خورند اما به علت کرونا هر روز مجبور بودیم که قبل از ظهر کار را تعطیل کنیم؛ سرویس ها افراد را به هتل می بردند، دوش می گرفتند، غذاها را ضدعفونی می کردیم و در اتاق ها غذا می خوردند و باردیگر به لوکیشن باز می گشتیم. این رفت و آمدها و تمهیدات، زمان زیادی را از ما می گرفت.
به شدت با برگزاری این دوره از جشنواره فیلم فجر موافق بودم
مصباح در پایان به این پرسش که آیا تصور می کرده است که فیلمی که ساخته تا به این اندازه با اقبال مواجه شود و سیمرغ بهترین فیلم را دریافت کند، پاسخ اظهار داشت: تلاش ما این بود که فیلمی را در استانداردهای قابل قبول تولید نماییم و استنباطمان این بود که در تمامی بخش هایی که نامزد دریافت سیمرغ بودیم فیلم قابل توجه است.
کمااینکه امروز هم معتقدیم در خیلی از بخش هایی که نامزد شدیم و لیاقت دریافت سیمرغ را داشتیم اما در عین حال به نظر داوران محترم احترام می گذاریم و از آنان ممنون هستیم و فکر می نماییم که جشنواره ای خوب و داوری عادلانه ای را شاهد بودیم.
وی ضمن اشاره به ضرورت برگزاری جشنواره فیلم فجر به شکل حضوری خاطرنشان کرد: به شدت با برگزاری این دوره از جشنواره فیلم فجر موافق بودم چون که فکر می کنم این سینما تا چه زمانی می خواهد خاموش بماند؟ آن هم در شرایطی که سینما و جشنواره های ما کم خطرترین اصناف حال حاضر هستند یعنی در این مفهوم سینما در مقایسه با هر صنفی کم خطرترین است.
سینماها امروز با ظرفیت ۴۰ و ۵۰ درصدی که دارند (در جشنواره ظرفیت ۳۰ درصد بود) و با برخوراری از فضاهای بزرگ امکان فاصله اجتماعی را محقق می سازند و امکان مبتلا شدن بسیار کمتر از سایر صنوف و مکان ها است. ضمن این که سینما یک سرگرمی برای مردم است که می تواند در روزهای کرونا به آنان آرامش دهد.
مصباح در پایان و در توضیح سختی کار با کودکان و نوجوانان تصریح کرد: طبیعتا کار کردن با بچه ها و بازی گرفتن از آنها کاری سخت اما شیرین است. ضمن این که مهدی جعفری تجربه، حوصله و صبر زیادی برای این کار داشت و این صبر با همراهی بازیگردانان این فیلم (جمشید بهمنی که بسیار به این کار کمک کرد) و صبر زیاد و عاشقانه خانم پسیانی سبب شد تا سختی های این کار کمرنگ شود.
منبع: 30r30.ir
این مطلب را می پسندید؟
(0)
(0)
تازه ترین مطالب مرتبط
نظرات بینندگان در مورد این مطلب